U mnie wszystko w porządku.
Oczywiście, że mi na Tobie zależy, o nic się nie martw.
Zadzwonię do Ciebie.
Słyszałaś(-łeś) to kiedyś, a potem się okazało, że było zupełnie odwrotnie? Zamiast w porządku, było gorzej niż źle, zamiast oznak troski dostałaś(-łeś) odcięcie/wycofanie z relacji, a na oddzwonienie czekasz do dziś? Zastanawiasz się, dlaczego ludzie nie mogą po prostu powiedzieć prawdy, tylko wybierają kłamstwo?
Dlaczego kłamiemy w związku?
Badaczka tematu, doktor Bella DePaulo – psycholog University of Virginia, twierdzi, że kłamstwo jest częścią naszego życia. W swoich badaniach odkryła, że zarówno mężczyźni, jak i kobiety kłamią w około jednej piątej rozmów trwających 10 lub więcej minut, a w ciągu tygodnia oszukujemy około 30% ludzi, z którymi wchodzimy w interakcję 1:1!
De Paulo odkryła ponadto, że kobiety częściej opowiadają altruistyczne kłamstwa, aby uniknąć zranienia uczuć innych ludzi, a mężczyźni częściej kłamią, aby zaimponować. Typowa rozmowa między dwoma mężczyznami zawiera około osiem razy więcej kłamstw o sobie niż o innych.
Uciekamy się do kłamstw z wielu różnych powodów. Aby zrozumieć, dlaczego kłamiemy w związku, należy zrozumieć, dlaczego w ogóle kłamiemy. Poniżej kilka najczęstszych motywów:
1. Aby uniknąć kary. Jest to najczęściej wymieniana motywacja do mówienia kłamstw.
2. Aby otrzymać nagrodę, której nie można uzyskać w inny sposób, np. koloryzowanie doświadczenia zawodowego podczas rozmowy kwalifikacyjnej w celu zwiększenia szans na zatrudnienie.
3. Aby chronić inną osobę przed karą. Podobnie jak w przypadku kłamstwa w celu uniknięcia osobistej kary, w tym przypadku motywem jest ochrona przyjaciół, rodziny, partnera.
4. Aby zdobyć podziw innych. Kłamstwo w celu zwiększenia popularności może mieć różne formy, od „małych białych kłamstw” w celu wzbogacenia opowiadanej historii po tworzenie całkowicie zmyślonego obrazu swojej osoby.
5. Aby wyjść z niezręcznej sytuacji społecznej/zawodowej/randkowej. Na przykład powiesz, że masz problem z opiekunką, aby wyjść z nudnej imprezy lub zakończyć spotkanie, które jest dla Ciebie niezręczne.
6. Aby zachować prywatność.
7. Aby uniknąć konfliktu. Na przykład partner godzi się z naszą wersją, ponieważ nie chce kolejnej kłótni.
8. Aby nie ranić uczuć innych, szczególnie w związku, kiedy boimy się, że prawda o naszych emocjach zrani naszego partnera/ naszą partnerkę.
Kłamstwo a ukrywanie prawdy w związku – czy to jest to samo?
Czy kiedykolwiek kłamstwo jest w porządku? Możesz pomyśleć: „Zupełnie nie” lub „Cóż, to zależy od sytuacji”. Odpowiedź na to pytanie jest bardzo indywidualna.
Czasami powiedzenie nieprawdy, które ma z założenia dobrą intencję, nazywane jest tzw. białym kłamstwem. Za białe kłamstwo uznaje się powiedzenie nieprawdy, aby:
- uniknąć zranienia uczuć bliskiej osoby,
- wzmocnić czyjąś samoocenę,
- uniknąć kłótni o coś nieistotnego.
Czy każde kłamstwo w związku jest złe?
Masz na koncie białe kłamstwa? Może chciałeś(-łaś) uniknąć zepsucia przyjemnego nastroju lub wzmocnić kogoś w chwili słabości. Jest to ludzkie i znaczna część z nas ma takie doświadczenia. Białe kłamstwa nie dotyczą do końca debaty na temat dobra i zła czy etyczności. To, na co warto jednak zwrócić w tej sytuacji uwagę, to wyniki badań nad relacjami przeprowadzanych przez dr. Johna Gottmana. Wskazują one jednoznacznie na bezpośrednią korelację między przejrzystością w komunikacji a długoterminową satysfakcją ze związku – stale stosowanie białych kłamstw znacząco obniża odczuwanie satysfakcji i prowadzi do oddalenia pomiędzy partnerami. Warto o tym pamiętać, stając przed kolejną sytuacją, w której będziesz musiał(a) zdecydować o „użyciu” białego kłamstwa w związku.
Jak rozpoznać kłamstwo w związku?
Jak dobrze radzisz sobie z rozpoznawaniem kłamstwa? Wrócę tu do badań. Czasami może nam się wydawać, że mamy wyjątkową intuicję i szybko wyłapujemy kłamstwa. W rzeczywistości statystycznie zaskakująco źle radzimy sobie z wykrywaniem kłamstw i rozpoznajemy je tylko w 50–55% przypadków.
Oznaki kłamstwa w związku
Naukowcy od lat próbują odkryć różne sposoby wykrywania kłamstw. Do tej pory nie wynaleziono metody w 100% pewnej tak jak nos Pinokia. Poniżej wymieniam kilka oznak, które mogą świadczyć o tym, że ktoś nie mówi prawdy:
- Bycie niejasnym, pomijanie ważnych informacji.
- Powtarzanie pytań przed udzieleniem na nie odpowiedzi, aby zyskać czas na zastanowienie.
- Mówienie fragmentami zdań.
- Brak wiedzy na temat konkretnych szczegółów, gdy historia jest kwestionowana.
- Mowa ciała – zasłanianie ust rękoma, pocieranie nosa (zawsze w połączeniu z innymi sygnałami).
- Obojętność, wzruszanie ramionami, brak ekspresji, znudzona postawa, beznamiętność, szczególnie w ważnych emocjonalnie tematach.
Powyższe to sugestie, nie pewnik, który możesz zastosować w 100%! Nie ma uniwersalnego, pewnego znaku, że ktoś kłamie. Wszystkie znaki, zachowania i wskaźniki, które naukowcy powiązali z kłamstwem, są tylko wskazówkami, które mogą Ci pomóc, ale nie są jednoznacznym potwierdzeniem, że ktoś kłamie. W tej sytuacji pozostaje ufać swojej intuicji, ale tu ważne, abyś był(a) w stanie odróżnić jej głos od głosu lęków i schematów lekowych z podświadomości. Brak tego rozróżnienia daje często mylny odbiór.
Do czego prowadzi kłamstwo w związku?
Nawet jeśli w związku obecne są jedynie tzw. białe kłamstwa, to i tak prowadzą one z upływem czasu do oddalenia partnerów. Kłamstwa większego kalibru (np. dotyczące zdrady) mogą doprowadzić do całkowitego rozpadu związku. Kłamstwa, nawet te drobne, zabierają to, co w związku najcenniejsze – zaufanie. Każdy może mieć własną definicję zaufania, ale najczęściej składowymi różnych definicji są:
- świadomość emocji partnera, bez oceniania,
- akceptacja emocji partnera,
- tolerancja różnych punktów widzenia,
- odpowiedź bez ataku.
Zwróć uwagę, że składowe zaufania są możliwe do rozpoznania, tylko jeśli w trudnych sytuacjach zdecydujemy się powiedzieć prawdę o swoich odczuciach i zrezygnujemy z kłamstw nawet w tzw. dobrej intencji.
Jak sobie radzić z kłamstwem w związku?.
Rodzimy się ze skłonnością do ufania innym, ale przez doświadczenia życiowe często stajemy się nieufni. Niezdolność do zaufania partnerowi może przybierać różne formy – od poczucia, że jest nieuczciwy lub skryty, po wątpienie, czy dotrzyma obietnic lub będzie można na nim polegać.
Pracując nad zaufaniem, warto zacząć od odpowiedzi na poniższe pytania:
- Czy wyłącznie Twój partner/ Twoja partnerka jest odpowiedzialny(a) za tworzenie nieufnych odczuć w związku?
- Jaki jest Twój udział w tworzeniu atmosfery bezpieczeństwa w związku?
- Czy Twoja nieufność pochodzi z czegoś, co faktycznie dzieje się w teraźniejszości, czy jest związana z przeszłością?
Czy można wybaczyć kłamstwo w związku?
Pytanie o wybaczenie kłamstwa jest jednym z częstszych pytań, szczególnie w kontekście zdrady. Jeśli chcesz naprawić związek po zdradzie, kluczem jest umiejętność przebaczenia. Czasami nie tylko będziesz musiał(a) wybaczyć swojej partnerce / swojemu partnerowi, ale być może również sobie.
Może być trudno wybaczyć, ponownie zaufać i iść naprzód. Wybaczenie nie oznacza, że to, co się wydarzyło, jest w porządku czy nieważne. To bardziej postawa pogodzenia się z tym, co się stało, i zostawienie bolesnych doświadczeń w przeszłości oraz danie sobie szansy na odbudowę związku i więzi na przyszłość. Więcej o tym, jak radzić sobie ze zdradą, przeczytasz tu.
Notoryczne kłamstwa w związku – czy warto być z kimś, kto ciągle kłamie?
I na koniec parę słów na temat kłamania patologicznego, zwanego też mitomanią i pseudologią fantastyczną. Jest to zachowanie kompulsywne lub nawykowe.
Chociaż patologiczne kłamstwo jest rozpoznawane od ponad wieku, nie ma jednej, uniwersalnej definicji tego stanu.
Niektóre patologiczne kłamstwa mogą wynikać z zaburzenia osobowości (czasami nazywane socjopatią), podczas gdy inne wydają się nie mieć medycznego podłoża.
Patologiczni kłamcy są świetnymi gawędziarzami. Ich kłamstwa są bardzo szczegółowe i barwne. Historie, które opowiadają, są zazwyczaj dramatyczne, skomplikowane, zwykle przedstawiają w nich siebie jako bohatera lub ofiarę.
Przykłady kłamstw patologicznych:
- Tworzenie fałszywej historii, na przykład twierdzenie, że się osiągnęło coś lub doświadczyło czegoś, czego tak naprawdę się nie doświadczyło i nie osiągnęło.
- Mówienie o zagrażającej życiu chorobie, której nie ma.
- Wymyślanie kłamstw, aby zaimponować innym, na przykład opowiadanie, że jest się spokrewnionym ze znaną osobą, że się ma z kimś bliskie relacje.
Jak sobie radzić z patologicznym kłamcą?
Przede wszystkim warto rozumieć, że jest to problem wymagający fachowego wsparcia. Leczenie jest uzależnione od tego, czy patologiczne kłamstwo jest objawem zaburzenia, czy bardzo niskiej samooceny, czy stanów lękowych. Ważne, aby nie czekać na cud czy lepszy czas, gdyż sam upływ czasu i klasyczne kroki budowania zaufania nie będą wtedy przynosiły zmian ani upragnionego efektu.
Podsumowanie
Szczęśliwe związki budowane są na fundamencie szczerego poznania się.
Kuszące jest unikanie drobnych nieporozumień, gdy temat wydaje się nieszkodliwy, ale długofalowo jest to ryzykowne. Warto pamiętać, że mówiąc prawdę, budujesz największą wartość – zaufanie.
Jeśli potrzebujesz wsparcia w swoim związku – masz opory przed otwartą komunikacją, pokazaniem swojej słabszej strony, masz poczucie, że brak prawdy chroni innych – zapisz się na wstępną, bezpłatną konsultację.
https://aniaosiecka.pl/kontakt/
