Jako dorosły prawdopodobnie przez lata miałeś/-aś dziesiątki ważnych dla Ciebie związków. Nie mam na myśli tylko romantycznych związków – mam na myśli także rodziców, rodzeństwo, przyjaciół, mentorów itp. Ile z tych znaczących przywiązań emocjonalnych było naprawdę satysfakcjonujących, bezpiecznych i trwałych? Być może nie tak dużo, jak byś chciał/-a. Poczucie bezpieczeństwa w relacjach z innymi – co psychologia nazywają stylem przywiązania – jest dużym czynnikiem decydującym o tym, czy te relacje są udane, czy nie.
Geneza
Teoria przywiązania opiera się na twierdzeniu, że potrzeba bycia w bliskim związku jest zakorzeniona w naszych genach. Jednym z pierwszych badaczy tego tematu był John Bowlby, który zauważał, że zostaliśmy zaprogramowani przez ewolucję, aby wyróżnić kilka konkretnych osób w naszym życiu i uczynić je dla nas cennymi.
Początkowo zakładano, że style przywiązania u dorosłych są przede wszystkim efektem wychowania w domu. Stawiano hipotezę, że twój obecny styl przywiązania jest określony przez sposób, w jaki opiekowano się tobą jako dzieckiem: jeśli twoi rodzice byli wrażliwi, dostępni i wrażliwi, powinieneś mieć bezpieczny styl przywiązania; jeśli reagowali niekonsekwentnie, powinieneś rozwinąć lękowy styl przywiązania; a jeśli byli obojętni, zdystansowani, powinieneś rozwinąć unikający styl przywiązania. Dziś wielu badaczy uważa, że sposób wychowania w domu ma ogromne znacznie, ale na style przywiązania w wieku dorosłym wpływa wiele czynników, w tym nasze doświadczenia życiowe w późniejszych relacjach nie tylko z rodzicami.
Różnice w stylach przywiązania
Wyróżnia się trzy główne „style przywiązania”
Bezpieczny,
Niespokojny/Lękowy
Unikowy.
Obszary w których występują największe różnice to:
- Postrzeganiem intymności, wspólnoty, bliskości.
- Sposobem radzenia sobie z konfliktami, umiejętnością komunikowania swoich potrzeb
- Oczekiwaniami wobec partnera i związku/formalizacja związku.
Styl lękowy – jak sobie z nim radzić, jak rozpoznać u partnera
Głównym powodem dla którego rozwija się styl lękowy to doświadczenie porzucenia, zaniedbania emocjonalne w dzieciństwie, bliskość przeplatana z brakiem bliskości ze strony rodziców/opiekunów. Są to ogólne założenia, każda sytuacja jest indywidualna i ma swoje niuanse, jeśli potrzebujesz zrozumieć swoją skorzystaj z konsultacji.
Jeśli masz styl lękowy możesz odczuwać:
1. Ogromną potrzebę bliskości, obecności na codzień.
2. Silne reakcje lękowe – szczególnie lęk przed porzuceniem, odcięciem.
3. Nadmierną uważność dla partnera/ki z jednoczesnym zaniedbywaniem siebie, swoich innych relacji, pracy, itp.
Nie u każdego styl musi wyglądać tak samo. Niektórzy stany lękowe mogą odczuwać bez symptomów, zachowań u partnera, u innych zachowania lękowe pojawią się dopiero w chwili, kiedy partner zaczyna się oddalać, urywa kontakt, odcina bez słowa, (w przypadku ghostingu, czyli odcinaniu osoby bez słowa, zwłaszcza w długoletnich relacjach silna relacja emocjonalna, nie oznacza od razu lękowego stylu przywiązania)
Zachowania w stylu lękowym, aby odzyskać poczucie bezpieczeństwa:
- Nadmierne próby ponownego nawiązania kontaktu: wielokrotne dzwonienie, wysyłanie SMS-ów lub e-maili – zachowanie lękowe dla ponad 90%. Motywacją jest, nie tyle miłość do partnera, co potrzeba zapanowanie nad lękiem
- Czekanie na telefon, zawieszenia swojego życia, znajomości, życia socjalnego, w oczekiwaniu na kontakt ze strony partnera.
- Strategie przeczekania – w przypadku nieregularnych kontaktów ze strony partnera, odczekiwanie podobnego czasu po swojej stroni
- Ignorancja, brak rozmowy, pomimo chęci porozmawiania
- Wzbudzanie zazdrości – udawanie zajętego, insynuacje, że jest ktoś inny, opowiadanie o swoim dużym powodzeniu swojemu partnerowi.
Styl unikowy – jak sobie radzić, jak rozpoznać u partnera?
Głównymi powodami, przez które rozwija się styl unikający są, doświadczenie rozwodu rodziców, awantury, chłód emocjonalny. Są to ogólne założenia, każda sytuacja jest indywidualna i ma swoje niuanse. Jeśli chcesz zrozumieć swoją, najlepiej skorzystaj z konsultacji.
Jeśli masz styl unikowy możesz mieć tendencję do:
- Wysyłania sprzecznych sygnałów, braku jasnej intencji, deklaracji
- Preferowania swoich potrzeb ponad potrzeby innych, nawet najbliższych osób.
- Nierealistycznych wyobrażenia na temat miłości, partnerstwa.
Nie u każdego styl musi wyglądać tak samo. Niektórzy mogą w gole nie wchodzić w żadne związki, bliższe relacji i mieć tylko przelotne znajomości, u innych zachowania unikowe pojawią się dopiero w chwili, kiedy relacja zacznie być bliska emocjonalnie/zaczyna na kimś zależeć, dopiero wtedy nastąpi odsuwanie się.
Zachowania aby się zdystansować i czuć znowu bezpiecznie:
1. Mówienie (lub myślenie) „Nie jestem gotowy/-a do zaangażowania” mimo to pozostawanie razem, lub powracanie do tej samej osoby.
2. Skupianie się na drobnych niedoskonałościach partnera, aby dzięki temu oddalać się uczuciowo.
3. Flirtowanie z innymi — bolesny sposób na wprowadzenie niepewności do związku.
4. Nie mówienie „Kocham cię” – jednocześnie sugerując, że żywisz uczucia do drugiej osoby.
5. Odsuwanie się, gdy wszystko idzie dobrze (np. nie dzwonienie przez kilka dni po intymnej randce).
6. Tworzenie relacji z niemożliwą przyszłością, na przykład z kimś, kto jest w związku małżeńskim.
7. Utrzymywanie tajemnic i pozostawianie rzeczy mglistych — aby zachować poczucie niezależności.
8. Unikanie fizycznej bliskości – np. niechęć do dzielenia tego samego łóżka, chodzenie kilka kroków przed partnerem (kiedy osoba unikowa jest w stałym związku).
Osoby o unikowym stylu przywiązania często odcinają osoby, często żałując i tęskniąc latami za miłością, którą sami odcięli.
Styl bezpieczny – po czym rozpoznać
Styl przywiązania bezpieczny , często jest efektem przepracowania leków, które dawały fundament do stylu unikowego lub lękowego ale są też osoby wychowane w domy w stylu bezpiecznym.
Kilka najważniejszych cech poniżej:
- Troska ale brak silnego lęku o utratę miłości i partnera.
- Otwartość na intymność fizyczną, emocjonalną, mentalną i duchowa.
- Zdolność komunikowania swoich potrzeb i reagowania na potrzeby swoich partnerów.
- Otwarte stawianie czoła konfliktom, szukanie rozwiązania.
- Duża elastyczność w poszukiwaniu rozwiązań w sytuacjach różniących, otwartość na rewidowanie swoich poglądów.
- Deklaracje bycia razem dopasowań do etapu znajomości.
- Umiejętność regulowania siebie, swoich stanów lękowych/stresu itp.
Podsumowanie
Jeśli masz styl lękowy lub unikowy i zastanawiasz się czy zmiana jest możliwa? Odpowiedź brzmi – TAK!. Średnio jedna osoba na cztery robi to w ciągu dwóch – czterech lat. Średnia osób, które w sesjach 1:1 skorzystały z programu Brakujący Element, to 1.5-2 lata. W tym czasie udaje nam się skutecznie przepracować wszelkie aspekty dotyczące lękowych styli przywiązania. Czy może być krócej? tak jeśli masz za sobą już sporo pracy i dużą świadomość i pozostały jedynie do zrozumienia aspekty niewidome w Tobie, lub blokady w ciele.
W trakcie wstępnej konsultacji ustalimy najlepsze podejście dla Ciebie
LINK DO ZAPISU – https://aniaosiecka.pl/umow-spotkanie/
