Samotność, jest wszechobecną i złożoną emocją/uczuciem, które dotyka osoby z różnych grup wiekowych, kultur i środowisk. Wbrew powszechnemu przekonaniu samotność nie wynika wyłącznie z fizycznej izolacji, W tym wpisie przybliżę Ci zagadnienie samotności, gdyż to odczucie jest prawie zawsze na jakimś poziomie tematem pracy w moim programie Brakujący Element.
Samotność – czym jest?
Samotność wykracza poza brak towarzystwa; Jest to bardziej głęboko zakorzenione poczucie społecznego i emocjonalnego rozłączenia/oddzielenia. Może go doświadczać każdy, nawet osoby, które są w związku. Samotność może być sytuacyjna, na przykład przeprowadzka do nowego miasta lub doznanie straty, lub może być przewlekła, stałym towarzyszem, co dziennej egzystencji.
Przyczyny samotności.
Istnieje fundamentalna samotność, która jest częścią istoty ludzkiej. Ale ta ,nie jest odczuwana aż tak boleśnie, jak samotność, która jest odczuwana na bazie głębokiego smutku/żalu, nieprzepracowanej żałoby z przeszłości.
Są szczególne chwile, kiedy pojawia się samotność: święta, urodziny, wakacje, kiedy czujemy:
„Wszyscy inni dobrze się teraz bawią. Wszyscy inni mają rodziny i a ja jestem sam/-a” lub „Nie jestem sam/-a – jestem z rodziną/partnerem – i nadal czuję się samotna”.
Samotność jest bliźniaczą siostrą smutku i często pojawiają się razem na progu, trzymając się za ręce – to słowa Sheryl Paul (polecam ci jej ksiązkę o radzeniu sobie z niepokojem „The Wisdom od anxiety”). Smutku, który może mieć różne podłoża pierwsze złamane serce, rozwód rodziców dawno temu, przyjaźń, która dobiegła końca, poczucie bycia nieważnym/niezauważanym przez rodziców itp.
W swoim codziennym życiu jednak zamiast smutku za to co było w przeszłości, odczuwamy poczucie osamotnienia i dopiero kiedy przyjrzymy się tym odczuciom głębiej (często przy wsparciu specjalisty) zaczynamy rozumieć bazę swojej samotności i tym samym dajemy sobie szanse na uzdrowienia.
Radzenie sobie z samotnością
Nie ma na świecie partnera, który uchroni Cię przed samotnością. Nie ma na świecie przyjaciela, który uchroni cię przed samotnością. Nie ma na świecie dziecka, które uchroniłoby Cię przed samotnością. Jest tylko jedno antidotum na samotność: poznać, zrozumieć, uzdrowić to co jej odczuwanie pogłębia. Zajrzenie w głąb siebie, otworzenie się na smutek, który jest w naszym wnętrzu być może od wielu lat, jest jedyną droga do uwolnienia.
Zagadnienie samotności jest złożonym tematem wymagającym wsparcia, ale sam/sama możesz zacząć od kilku prostych kroków.
- Akceptacja – pierwszym krokiem do pokonania samotności jest uznanie jej obecności. Zamiast tłumić lub unikać tego uczucia, pozwól sobie z nim usiąść i zaakceptuj, że jest ono naturalną częścią twojego doświadczenia Uznaj, że samotność nie czyni cię słabym ani nieodpowiednim; jest to po prostu oznaka pragnienia więzi, lub głebszych stłumionych emocji
- Określ przyczynę – samotność może wynikać z różnych źródeł, takich jak utrata bliskiej osoby, zmiana okoliczności życiowych czy brak satysfakcjonujących relacji lub smutku tłumionego od lat. Poświęć trochę czasu na zastanowienie się nad przyczynami swojej samotności. Rozumiejąc źródło swoich uczuć, możesz zacząć skuteczniej sobie z nimi radzić.
- Pobądź w niej – chociaż samotność często kojarzy się z negatywnymi konotacjami, wykorzystaj chwile samotności jako okazję do autorefleksji, dbania o siebie i samopoznania. Zaangażuj się w czynności, które pozwalają połączyć się ze swoim wnętrzem, takie jak prowadzenie dziennika, praktykowanie uważności.
- Postaw na swój rozwój – samotność może służyć jako katalizator rozwoju osobistego i samodoskonalenia. Wykorzystaj ten czas ,aby zidentyfikować obszary swojego życia, które chciałbyś rozwinąć lub zmienić. Wyznaczaj cele, ucz się nowych umiejętności lub rozpocznij osobiste projekty, które dają poczucie spełnienia i celu.
Konsekwencje samotności/poczucia osamotnienia
Długotrwałe poczucie osamotnienia, izolacja ma głęboki wpływ na samopoczucie fizyczne, psychiczne, prowadząc do zwiększonego poziomu stresu, niepokoju a w konsekwencji w niektórych przypadkach może doprowadzić do depresji. Może również przyczyniać się do niskiej samooceny i negatywnego postrzegania siebie. Badania sugerują, że przewlekła samotność jest związana z również różnymi problemami zdrowotnymi, w tym problemami sercowo-naczyniowymi, osłabionym układem odpornościowym i zwiększonymi stanami zapalnymi.
Podsumowanie
Samotność to emocja, która dotyka serca wielu osób w pewnym momencie ich życia. Może to być nieprzyjemne i niepokojące doświadczenie, któremu często towarzyszy poczucie pustki i izolacji. Jednak pośród bólu istnieje możliwość głębokiego samopoznania i rozwoju. Praca nad poczuciem osamotnienia to jeden z obszarów mojego programu wsparcia 1:1 Brakujacy Element. Jeśli to czas na zajecie się tematem poczucia osamotnienia zapisz się na wstępną konsultację
